Bâkî, 1526 yılında İstanbul'da doğmuş ve 1600 yılında vefat etmiştir. Asıl adı Mahmud Abdülbâkî olan Bâkî, Osmanlı Divan edebiyatının en büyük şairlerinden biri olarak kabul edilir. Şiirlerinde "Sultanü'ş-Şuarâ" (Şairler Sultanı) unvanını kazanmıştır.
Bâkî'nin çocukluğu ve gençliği, dönemin sosyal ve kültürel merkezi olan İstanbul'da geçmiştir. Eğitimini burada tamamlayan Bâkî, Arapça ve Farsça dillerinde de büyük bir yetkinlik kazanmıştır. Şiirlerinde aşk, doğa, zaman ve kader gibi temalara sıkça yer vermiştir.
Kanuni Sultan Süleyman döneminde büyük bir şöhret kazanan Bâkî, padişahın ve saray erkânının takdirini kazanmış ve çeşitli devlet görevlerinde bulunmuştur. Ancak hayatı boyunca şiirle olan bağını hiç koparmamıştır. Gazel türünde yazdığı şiirleriyle bilinen Bâkî, dilinin zarafeti ve anlatımının inceliği ile Divan edebiyatında önemli bir yer edinmiştir.
Bâkî'nin hayatı, sanatı ve şiirleriyle dönemin edebi ve kültürel zenginliğini yansıtmaktadır. Şiirlerinde kullandığı dil ve anlatım, kendisinden sonra gelen şairlere ilham kaynağı olmuştur. Bâkî'nin şiirleri, bugün bile Türk edebiyatında önemli bir yere sahiptir ve araştırmaların konusudur.
ESERLERİ
Divan: Bâkî'nin lirik şiirlerini içeren eseridir. Gazel, kaside ve rubai gibi türlerde yazılmış şiirlerden oluşur.
Kanuni Mersiyesi: Kanuni Sultan Süleyman'ın ölümünün ardından yazdığı mersiyedir.
Fezailü'l-Cihad: Cihat konusunu ele alan manzum bir eserdir.
Fezail-i Mekke: Mekke'nin faziletlerini anlatan manzum bir eserdir.
Fezailü'l-Cihad: İslam'ın cihat konusundaki öğretilerini ve önemini anlatan eseridir.
Gazeliyat: Aşk, doğa, zaman ve kader temalarını işlediği gazel türündeki şiirlerinden oluşur.
Kaside-i Hazret-i İmam: Peygamber Efendimiz'e (s.a.v.) övgüler dizdiği kasidesidir.
Kasideler: Bâkî'nin çeşitli konularda yazdığı kasidelerden oluşan eseridir.
Münacaat: Allah'a yakarışlarını ve dualarını içeren manzum bir eserdir.
Sakiname: Bâkî'nin şarap ve içki meclislerini tasvir ettiği manzum bir eserdir.