Şeyh Galip, 1757 yılında İstanbul'da doğmuş ve 3 Ocak 1799 tarihinde vefat etmiştir. Asıl adı Mehmed Esad olan Şeyh Galip, Osmanlı Divan edebiyatının son büyük şairlerinden biri olarak kabul edilir. Mevlevi tarikatının önemli isimlerinden biri olup, genç yaşta tasavvufla ilgilenmeye başlamıştır.
Şeyh Galip, eğitimini tamamladıktan sonra Mevlevi tarikatına katılmış ve burada derin bir manevi yolculuğa çıkmıştır. 1791 yılında Galata Mevlevihanesi şeyhi olmuştur. Şiirlerinde aşk, tasavvuf ve mistik konuları işlemiş, kendine özgü bir üslup geliştirmiştir. Hem Arapça hem de Farsça yazan Şeyh Galip, Türkçe şiirlerinde de büyük bir ustalık sergilemiştir.
En ünlü eseri "Hüsn ü Aşk" olan Şeyh Galip, bu mesnevisinde aşkın manevi yolculuğunu ve insanın kendi içsel gelişimini anlatır. Şeyh Galip'in şiirlerinde kullandığı dil ve anlatım, Divan edebiyatının zirvesini temsil eder ve kendisinden sonra gelen şairler için ilham kaynağı olmuştur.
Şeyh Galip'in hayatı, sanatı ve tasavvufi düşünceleriyle Osmanlı edebiyatında önemli bir yer tutmaktadır. Onun eserleri, bugün bile Türk edebiyatında büyük bir öneme sahiptir ve araştırmaların konusudur.
ESERLERİ
Hüsn ü Aşk: Şeyh Galip'in en ünlü mesnevisi olan bu eser, aşkın manevi yolculuğunu ve insanın kendi içsel gelişimini anlatır.
Divan: Şeyh Galip'in lirik şiirlerini içeren eseridir. Gazel, kaside ve rubai gibi türlerde yazılmış şiirlerden oluşur.
Şerh-i Cezire-i Mesnevi: Mevlana'nın Mesnevi'sini şerh ettiği eserdir.
Es-Sohbetü's-Safiye: Şeyh Galip'in tasavvufi sohbetlerini içeren eserdir.
Mektuplar: Şeyh Galip'in çeşitli konularda yazdığı mektuplardan oluşan eserdir.
Sühan-i Ceyran: Şeyh Galip'in tasavvufi düşüncelerini ve öğretilerini anlattığı eserdir.
Gazeliyat: Aşk, tasavvuf ve mistik konuları işlediği gazel türündeki şiirlerinden oluşur.
Kasideler: Şeyh Galip'in çeşitli konularda yazdığı kasidelerden oluşan eserdir.
Rubailer: Dörtlükler şeklinde yazdığı şiirlerinden oluşur.
Münacaat: Allah'a yakarışlarını ve dualarını içeren manzum bir eserdir.